چراغ‌های جلو زمانی عمومی بودند، اما اکنون خودروها از فناوری‌ها و پیکربندی‌های نوری متنوعی استفاده می‌کنند. فراتر از هالوژن‌های پایه، چراغ‌های جلو در نوع لامپ‌ها، تعداد آنها و طراحی‌های محفظه‌ای که پرتوها را شکل می‌دهند، متفاوت هستند.
بیایید نگاهی به این انواع چراغ‌های جلو (که گاهی غیرمعمول هستند) که امروزه استفاده می‌شوند بیندازیم.
1. چراغ‌های جلو با لامپ رشته‌ای
قدیمی‌ترین خودروها در جاده‌ها از یک لامپ رشته‌ای ساده استفاده می‌کردند که هیچ تفاوتی با لامپ‌هایی که ممکن است هنوز در خانه داشته باشید، نداشت.
لامپ‌های سنگین‌کار در چراغ‌های جلو بازتابی از نوع پرتو بسته رایج بودند و شامل یک رشته معلق در خلأ بودند. وقتی برق از آن عبور می‌کند، رشته را گرم می‌کند و نور تولید می‌کند.
آنها نوری مایل به زرد تولید می‌کنند، برای کارکرد به انرژی بیشتری نیاز دارند و از سایر انواع لامپ‌ها داغ‌تر هستند. در نتیجه، این نوع لامپ به آرامی در بازارهای خودروسازی و خانگی در سراسر جهان در حال حذف شدن است.
2. تبدیل‌های H4
این‌ها نوعی اصلاح شده از چراغ‌های جلو بازتابی هستند که اجازه می‌دهند لامپ‌ها بدون نیاز به دور انداختن محفظه تعویض شوند، مشابه با بازتابنده‌های مدرن. با این حال، طراحی محفظه با لامپ‌های LED و HID سازگار است.
مانند چراغ‌های جلو بازتابی، H4 پرتو کمتری و نابرابرتر از چراغ‌های پروژکتوری تولید می‌کند. این آنها را به یک روش مقرون به صرفه برای به‌روزرسانی چراغ‌های جلو بازتابی مدل‌های قدیمی خودرو تبدیل می‌کند، اما انتخاب خوبی برای چراغ‌های پیش‌فرض در خودروهای مدرن نیست.
3. چراغ‌های جلو HID
(همچنین به عنوان: چراغ‌های قوس ،پلاسما یا چراغ‌های زنون شناخته می‌شوند)
مخفف High-Intensity-Discharge، این لامپ‌ها دارای دو الکترود در یک لوله شیشه‌ای پر از گاز زنون و فلزات بخار شده هستند. یک جریان الکتریکی بین الکترودها قوس می‌زند و بخارهای فلزی را به پلاسما ذوب می‌کند. نور آبی-سفید حاصل از آن به یک محفظه بازتابی برخورد کرده و ممکن است به صورت پرتو باریک یا عریض متمرکز شود.
چراغ‌های HID موضوعی بحث‌برانگیز هستند. از یک سو، به دلیل مقدار نوری که تولید می‌کنند، که متمرکزتر و دارای برد بیشتری نسبت به لامپ‌های رشته‌ای است، روز به روز محبوب‌تر می‌شوند. آنها همچنین عمر طولانی‌تری دارند. بنابراین وقتی پشت فرمان هستید، لامپ‌ها بسیار مفید هستند.
از طرف دیگر، آنها برای رسیدن به روشنایی کامل زمان می‌برند و به دلیل شدتشان می‌توانند بر توانایی شما برای دیدن چیزهای خارج از پرتوها تأثیر بگذارند. در حالی که هنوز هم محبوب هستند، به آرامی توسط تکنولوژی‌های جدیدتری مانند LED جایگزین می‌شوند.
4. چراغ‌های جلو با لامپ هالوژن
لامپ‌های هالوژن جایگزین لامپ‌های رشته‌ای هستند که در خودروهای قدیمی استفاده می‌شوند. به جای خلاء، رشته در ترکیبی از گازهای برم و ید معلق است.
فیلامان‌های هالوژن روشن‌تر می‌سوزند زیرا گازهای اطراف را نیز گرم می‌کنند. این آنها را به یک جایگزین ارزان‌تر و مؤثرتر برای لامپ‌های رشته‌ای قدیمی تبدیل می‌کند. با این حال، پرتوها هنوز هم ضعیف‌تر و کمی زردتر از گزینه‌های دیگر هستند و دامنه کمتری دارند.
5. چراغ‌های جلو LED
چراغ‌های جلو LED ممکن است برای صنعت خودرو نسبتاً جدید باشند، اما در حال حاضر به عنوان رقیب اصلی چراغ‌های HID شناخته می‌شوند. این چراغ‌ها از نظر هزینه بسیار مقرون به صرفه هستند و معایب بیشتر انواع دیگر لامپ‌ها را برطرف می‌کنند. علاوه بر این، آنها می‌توانند به طور فوری روشن یا خاموش شوند زیرا هیچ گازی یا واسطه دیگری وجود ندارد که نیاز به خنک شدن داشته باشد. آنها همچنین بسیار جمع و جور هستند و عمر طولانی‌تری دارند.
LEDها گرم نمی‌شوند، اگرچه تراشه ساطع‌کننده می‌تواند بسیار داغ شود و به یک هیت سینک نیاز دارد که خرید اولیه یک لامپ LED را نسبتاً گران می‌کند. با این حال، پس از خرید، کارایی بالای انرژی آنها به سرعت این هزینه را جبران می‌کند. نیمه‌رساناها همچنین بسیار تطبیق‌پذیر هستند و اجازه می‌دهند که تمرکز و سطح نور در کسری از ثانیه به سطوح دقیق تنظیم شوند.
در حالی که چراغ‌های LED از HIDها برتر هستند، هزینه اولیه آنها برای تولیدکنندگان خودرو ناامیدکننده است و این فناوری جدید را به برخی مدل‌های خاص خودرو محدود می‌کند. با این حال، محبوبیت آنها به سرعت در حال افزایش است، زیرا توانایی LEDها در استفاده از هر بخشی از طیف نوری آنها را بسیار ایمن‌تر از HIDها می‌کند.
حتی جالب‌تر این است که چراغ‌های جلو LED در واقع به محفظه نیاز ندارند، به این معنی که می‌توانیم خودروهایی با چهره‌های صاف مشابه خودروهایی با چراغ‌های جمع‌شونده داشته باشیم، اما نوری که از جایی نامشخص ساطع می‌شود.
با این حال، از آنجایی که چراغ‌های جلو LED بسیار روشن هستند، باید به دقت تنظیم شوند تا ترافیک مقابل را کور نکنند. با این حال، شکایات مداومی وجود دارد که برخی از تولیدکنندگان خودرو (به ویژه هوندا و تویوتا) خودروهای خود را با چراغ‌های جلویی تجهیز می‌کنند که بسیاری آنها را بسیار روشن می‌دانند.
6. چراغ‌های جلوی لیزری
فناوری لیزر از زمان آغاز خود راه طولانی را طی کرده است و چراغ جلوی لیزری ممکن است آینده جاده‌ها باشد. یک چراغ جلوی لیزری می‌تواند نوری تولید کند که هزاران برابر شدت نور LED باشد و در عین حال تنها بخشی از قدرت را مصرف کند. (which is already tiny).
سه پرتو لیزر آبی در یک محفظه حاوی گاز فسفر زرد ملاقات می‌کنند. پرتوها باعث واکنش شیمیایی در گاز می‌شوند که نور تولید می‌کند.
با دامنه‌ای به طول ۲۰۰۰ فوت و توانایی رقابت با نور طبیعی از نظر روشنایی، ممکن است کسی بپرسد چرا چراغ‌های جلوی لیزری رایج نیستند. با این حال، این فناوری کاملاً جدید است و به خنک‌کنندگی بیشتری نسبت به LEDها نیاز دارد. در نتیجه، تنها تعداد کمی از مدل‌های خودرو از BMW و Audi در حال حاضر آنها را به عنوان یک گزینه ارائه می‌دهند و قیمت بالایی دارند.
در حالی که چراغ‌های جلوی لیزری آینده هستند، احتمالاً هرگز جایگزین LEDها برای ویژگی‌هایی مانند چراغ‌های عقب نخواهند شد.
لاستیک خارجی لاستیک ایرانی7. چراغ‌های جلو ماتریسی (Adaptive LED Headlights)
انکار نمی‌توان کرد که خودروها هوشمندتر می‌شوند و اکنون از دوربین‌ها و کامپیوترهای onboard به خوبی استفاده می‌کنند. یک مثال عالی از این موضوع در چراغ‌های جلو ماتریکس است. این اختراعات جذاب زمان را کند نمی‌کنند و شما را از دست ایجنت اسمیت محافظت نمی‌کنند، اما هنوز هم می‌توانند کارهای بسیار شگفت‌انگیزی انجام دهند.
یک چراغ جلو ماتریسی از چندین LED در هر محفظه و یک دوربین نصب شده در جلو تشکیل شده است. کامپیوتر onboard با استفاده از دوربین، خودروهای دیگر را شناسایی کرده و سیگنالی به محفظه چراغ ارسال می‌کند.
این باعث می‌شود هر لامپی که بر روی خودروهای در حال نزدیک شدن یا پیشرو تأثیر بگذارد خاموش شود در حالی که بقیه روشن باقی می‌مانند. هنگامی که یک خودرو نزدیک می‌شود، شکاف در پرتو به طور فعال آنها را دنبال می‌کند، جلو را تاریک کرده و عقب را روشن می‌کند.
مزایای این نوع پرتو واضح است. نیازی به تعویض بین نور بالا و پایین نیست. خطر ایجاد تصادف به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد. این همچنین یک اثر بصری واقعاً جالب ایجاد می‌کند.
متأسفانه، نقطه ضعف بزرگ این است که اجزای بیشتری وجود دارند که باید به درستی کار کنند تا چراغ‌ها وظیفه خود را انجام دهند، یعنی دوربین و کامپیوتر. اگر یکی از این‌ها خراب شود، چراغ‌ها کار نخواهند کرد.
در حالی که این چراغ‌های جلو “هوشمند” در حال حاضر در بسیاری از کشورهای اروپایی استفاده می‌شوند، استفاده از آنها در ایالات متحده ممنوع شده است.
8. چراغ‌های جلو غیر چهارگانه
ماشین‌های کوچکتر معمولاً چراغ‌های جلو غیر چهارگانه دارند. این به سادگی به این معنی است که وسیله نقلیه فقط دو لامپ در جلو دارد، یکی در هر طرف. در حالی که به اندازه طراحی چهارگانه روشن نیستند، غیر چهارگانه‌ها کمی ارزان‌تر برای نگهداری هستند.
9. چراغ‌های پروژکتوری
اولین بار در دهه ۱۹۸۰ در خودروهای لوکس استفاده شد، چراغ جلو پروژکتوری یک تکامل از چراغ جلو بازتابی است. این شامل یک محفظه فولادی آینه‌ای، یک لنز منحنی که پرتو را بزرگنمایی می‌کند، و یک سپر قطع‌کننده است که از نشت نور خارج از شعاع پرتو مورد نظر جلوگیری می‌کند.
طراحی بهبود یافته لنز است که باعث شده است چراغ‌های پروژکتوری بر چراغ‌های بازتابی پیشی بگیرند. پرتوها به سمت زمین هدایت می‌شوند که باعث می‌شود کمتر مزاحم ترافیک در حال آمدن شوند.
آنها روشن‌تر و به طور یکنواخت توزیع شده‌اند و با لامپ‌های HID سازگار هستند. تنها نقطه ضعف واقعی این است که ممکن است برای رانندگان مسن‌تر که به نوع متفاوتی از پرتو نور که چراغ‌های جلو بازتابی تولید می‌کنند عادت کرده‌اند، عادت کردن به آنها دشوار باشد.
10. چراغ‌های جلو چهارگانه
محبوب در بسیاری از خودروهای مدرن، طراحی چراغ‌های چهارگانه دارای محفظه وسیع‌تر و سیم‌کشی اضافی برای جایگذاری دو لامپ در هر طرف است. این طراحی خروجی نوری قوی‌تر از چراغ‌های غیرکواد فراهم می‌کند اما ممکن است هزینه‌های نگهداری بالاتری به همراه داشته باشد.
در نتیجه، بیشتر وسایل نقلیه بزرگ‌تر از طراحی چهارگانه استفاده می‌کنند، در حالی که بیشتر خودروهای کوچک از طراحی غیرچهارگانه برخوردارند.
11. چراغ‌های جلو با رفلکتور
این شکل استاندارد محفظه چراغ جلو از ابتدا تا سال ۱۹۸۵ بود. اگرچه اکنون به اندازه گذشته رایج نیست، اما هنوز یکی از مؤثرترین انواع محفظه‌های چراغ جلو است.
طراحی ساده است: یک محفظه به شکل کاسه از فلز بازتابنده ساخته شده است که در آن لامپ نصب می‌شود. وقتی لامپ روشن است، هر نوری که به سمت کاسه تابیده شود، بازتابیده می‌شود و باعث می‌شود پرتو چراغ جلو روشن‌تر از آنچه که در غیر این صورت باشد، شود.
در ابتدا، محفظه‌های بازتابنده به عنوان چراغ‌های جلو با پرتو بسته شناخته می‌شدند. طراحی از یک لنز به عنوان بخشی از محفظه استفاده می‌کرد و لامپ درون این پوسته مهر و موم شده بود، به این معنی که کل محفظه باید زمانی که لامپ سوخت، تعویض می‌شد.
طراحی لنز در سال‌های اخیر با یک سطح آینه‌ای جایگزین شده است. این پیشرفت به این معنی بود که لنز دیگر نیازی به مهر و موم شدن به بدنه نداشت، و مکانیک‌ها یا صاحبان خودرو می‌توانستند به سادگی لامپ را در صورت نیاز تعویض کنند.
به لطف طراحی آنها، چراغ‌های جلو بازتابی کوچکتر و ارزان‌تر از سایر انواع محفظه‌ها هستند، هرچند که برخی معایب دارند. به عنوان مثال، طراحی آن با لامپ‌های با خروجی بالا سازگار نیست و نور پایین به اندازه کافی برای ترافیک رو به رو قابل مشاهده نیست. آنها همچنین در شرایط آب و هوایی نامساعد مانند باران شدید یا مه، نور کمتری تولید می‌کنند.
مجله رینگو را به طور منظم برای آخرین بررسی های خودرو و اخبار صنعت بررسی کنید!
در مجله رینگو بیشتر بخوانید :
- چرا چراغ چک خودرو روشن می‌شود؟
- 4 نشانه بد بودن سوئیچ چراغ ترمز
- 5 علت روشن شدن چراغ کیسه هوا
- چراغ های ترمز خاموش نمی شوند؟ (3 علت رایج و نحوه رفع آن)
- 9 دلیل روشن شدن چراغ باتری خودرو هنگام رانندگی
- روشن بودن چراغ هشدار فیلتر ذرات گازوئیل به چه معناست؟
- چرا چراغ باتری ماشین من هنگام رانندگی روشن است؟
- 5 راه سریع و آسان برای رفع ابری شدن چراغ های جلو
- انواع مختلف چراغ ها در ماشین شما و اهمیت آن ها
- چراغ های داشبورد کار نمی کنند | نحوه‌ی تعمیر
- راهنمای کامل چراغ‌های هشداردهنده روی داشبورد خودرو
