مقایسه

مقایسه فورد رنجر وایلدتراک V6 با تویوتا هایلوکس روگ 2023

رینگو 30 آبان 1402

0 403 زمان تقریبی مطالعه 17 دقیقه

فورد رنجر

موتور دیزلی پانچیر V6

سواری و هندلینگ بهتر

نمایشگرهای داخلی برتر

تویوتا هایلوکس

لوله کشی منحصر به فرد فرش دریایی

با به‌روزرسانی‌های Rogue سخت‌تر به نظر می‌رسد

کیفیت ساخت کابین بسیار محکم به نظر می رسد

نسل جدید فورد رنجر از زمان عرضه‌اش در سال 2022، همه چیز را در پیش گرفته است، صفحه را به طرق مختلف جابجا کرده و تعداد بیشتری از آنچه فورد می‌تواند عرضه کند، به فروش می‌رسد.

اما تویوتا هایلوکس ساده نیست و برای هزاران نفر بدون توجه به کیفیت رقابت، جایگزینی برای Big T وجود ندارد.

در اینجا ما به دو نسخه بسیار مشخص نگاه می کنیم، که هر دو با قیمتی در حدود 70000 دلار قبل از هزینه های جاده ای عرضه می شوند. هدف هر کدام یک خریدار مرفه تر است که اغلب دو برابر خودروهای خانواده دوم است.

رنجر وایلدتراک در زمان عرضه نسخه دیزلی رده بالا بود، اما فورد از آن زمان رنجر پلاتینیوم را با مشخصات بیشتری روانه بازار کرده است. با دیزل قدرتمند V6 و فناوری پیشرو در کلاس خود، دشمنی بزرگ برای تویوتا است.

در همین حال، HiLux Rogue برتر (در حال حاضر) در اکتبر گذشته با به‌روزرسانی‌های مکانیکی قابل‌توجه و برخی جرقه‌های گلگیر با ظاهری سخت عرضه شد. اما در اصل این طراحی بسیار قدیمی‌تر است، بنابراین نشان می‌دهد؟

ویژگی ها

برگه مشخصات این جفت کاملاً مشابه قیمت‌ها است: هر دو دارای رینگ‌های آلیاژی 18 اینچی، چراغ‌های LED، پله‌های جانبی، دسترسی کلید مجاورت، شیشه‌های حریم خصوصی عقب و سنسورهای پارک در دو طرف هستند.

رنجر دارای ریل سقف و وان است، اما هایلوکس با یک خروجی 220 ولت و آنتن کوسه باله تمیزتر مجهز است. به طراحی براش Rogue با قوس‌های چرخ گشاد توجه کنید که به آن حالت کاملاً می‌بخشد – ویژگی‌ای که تعیین کمیت آن دشوار است.

سدر داخل هر دو دارای فرمان‌های شن‌کشی، صندلی‌های چرمی و گرمکن، صندلی‌های راننده برقی، کنترل آب و هوای دو منطقه‌ای، کف‌های فرش با تشک، ناوبری ماهواره‌ای، Apple CarPlay و Android Auto (فقط در فورد بی‌سیم) هستند. دوربین های 360 درجه و رادیو دیجیتال.

فورد صندلی سرنشین جلوی برقی، شارژر تلفن بی‌سیم و برف پاک کن‌های حساس به باران را نیز اضافه می‌کند. جداول Flourish تعبیه شده ما را در زیر با مقایسه اکثر ویژگی های کلیدی مشاهده کنید.

از ما بخرید

لاستیک خارجی

خرید لاستیک هدوی و لاستیک دانلوپ

لاستیک ایرانی

خرید لاستیک بارز و کویر تایر

گزینه ها:

کابین رنجر وایلدتراک با پک پرمیوم 1850 دلاری سفارش داده می‌شود که شش سوئیچ کمکی، چراغ‌های جلو و عقب LED ماتریکس و سیستم صوتی ارتقا یافته Bang & Olufsen با 10 بلندگو (در مقابل 9 بلندگوی HiLux) اضافه می‌کند. شما همچنین می توانید چرخ های 20 اینچی را با قیمت 500 دلار اضافه کنید.

هر دو دارای کاتالوگ‌های لوازم جانبی عظیمی هستند، فورد شامل مجموعه‌ای از موارد ARB و تویوتا که به افزونه‌های توسعه‌یافته داخلی متکی است. رنگ پریمیوم در هایلوکس ۶۷۵ دلار و در رنجر ۷۰۰ دلار قیمت دارد.

در مورد رنجر، «حلقه اسپرت» خاکستری، نقاط نصب از پیش تعیین شده و ریل‌ها در امتداد بالای وان، کرکره برقی برقی، بست‌های کشویی نصب شده روی ریل، پله منحصر به فرد جعبه سپر عقب، یک تخت با کیفیت وجود دارد. آستر، روشنایی منطقه، و یک درب عقب سبک وزن.

HiLux به همین ترتیب از یک میله فولادی به نفع یک حلقه طراحی ظاهراً «اسپرت» اجتناب می‌کند و ترفندهای مهمانی خود را به شکل فرش دریایی که برای بسیاری از چیزها (که خاک یا مالچ نیستند) عالی است، یک غلتک موتوری اضافه می‌کند. پوشش و نورپردازی

در هر دو مورد، روکش های غلتکی برقی فضای زیادی را اشغال می کنند، بنابراین عاقلانه است که ابتدا آنها را بررسی کنید. وان رنجر در نسل جدید خود کمی پهن‌تر از هایلوکس بین قوس‌ها شد و می‌تواند یک پالت استاندارد را ببلعد.

به همین ترتیب، فورد دارای مزیت محموله قابل توجهی در 997 کیلوگرم در مقابل 794 کیلوگرم برای تویوتا است. جای تعجب نیست که وزن ناخالص خودرو رنجر V6 (GVM) 3350 کیلوگرمی حدود 300 کیلوگرم بیشتر از HiLux (3050 کیلوگرم) است.

ایمن هستند؟

هر دو خودرو باکس های OH&S ناوگان مناسب را با امتیازهای ANCAP پنج ستاره علامت گذاری می کنند.

نتیجه پنج ستاره فورد رنجر مربوط به سال 2022 است و شامل امتیاز 84 درصد برای حفاظت از سرنشینان بزرگسال، 93 درصد برای محافظت از سرنشینان کودک، 74 درصد برای محافظت از کاربران آسیب پذیر جاده و 83 درصد برای ویژگی های کمک ایمنی است.

نتیجه پنج ستاره تویوتا هایلوکس مربوط به سال 2019 است، به این معنی که آزمایشات آن تحت پروتکل های قبلی انجام شده است. این نتیجه شامل امتیاز 96 درصد برای حفاظت از سرنشینان بزرگسال، 87 درصد برای محافظت از سرنشینان کودک، 88 درصد برای محافظت از کاربران آسیب پذیر جاده و 78 درصد برای ویژگی های کمک ایمنی است.

هر دو به اکثر عملکردهای اصلی مانند دو کیسه هوای جلو، سمت جلو، پرده دو ردیفه و کیسه هوای زانوی راننده، و همچنین ISOFIX صندلی عقب و لنگرهای اتصال بالا مجهز هستند.

کمک راننده فعال در هر دو شامل ترمز اضطراری خودکار، نظارت بر نقاط کور، هشدار ترافیک متقابل عقب، کروز کنترل تطبیقی، سنسورهای پارک جلو/عقب و دید دوربین 360 درجه است.

اما کمک حفظ بین خطوط رنجر پیشرفته‌تر است، یک کمک پارک کمکی اضافه می‌کند و دارای دو کیسه هوای اضافی (زانوی سرنشین جلو و وسط جلو برای کمک به برخورد سر در هنگام برخورد جانبی) است.

طراحی داخلی

فورد رنجر وایلدتراک

فرمان رنجر اکنون برخلاف مدل قدیمی، تنظیم تلسکوپی را ارائه می دهد که ارگونومی را بلافاصله بهبود می بخشد. مانند هایلوکس دارای یک جا کلیدی مجاورت و یک دکمه استارت است – در جعبه فورد روی ستون فرمان.

پشت آن یک دسته ابزار کاملا دیجیتالی قرار دارد که می‌تواند سرعت، داده‌های سفر، تنظیمات کمک راننده، زوایای زمین و چرخش خارج از جاده و انیمیشن‌های خط رانندگی را در زمان واقعی نمایش دهد. لمس چشمگیرتر، دنباله شروع متحرک نرم و نرم پس از ورود است.

صفحه نمایش 12.0 اینچی لمسی وسط در این قیمت از هر رقیبی جلوتر است، از نظر املاک و مستغلات، همچنین کیفیت و جزئیات. جدیدترین سیستم همگام سازی فورد با منوهای بصری و دستیار بهتر با کنترل صوتی کارکرد آسانی دارد.

در صورت تمایل، ناوبری ماهواره‌ای گرافیک سه بعدی فوق‌العاده‌ای را ارائه می‌دهد و هشدارهای ترافیکی بی‌درنگ را پایین می‌آورد، و بلوتوث پس از ورود مجدد به سرعت جفت می‌شود. در یک یادداشت جانبی همچنین می توانید به کتابچه راهنمای کامل خودرو با نمایشگرهای تمیز در صفحه لمسی دسترسی داشته باشید.

هر دو خودروی اینجا دارای نمایشگر دوربین 360 درجه هستند، اما فورد وضوح و در نتیجه جزئیات بیشتری نسبت به تویوتا دارد – چیزی که هنگام پارک کردن، سوار شدن به تریلر یا بالا رفتن از تپه با دید محدود مشخص می شود.

سیستم اطلاعات سرگرمی همچنین دارای یک مودم تعبیه شده برای اتصال از راه دور مبتنی بر برنامه و در نهایت به‌روزرسانی‌های هوایی است. همچنین یک خروجی USB در کنار آینه دید عقب برای نصب دوربین داشبورد تعبیه شده است.

در حالی که معمولاً یک منوی کنترل آب و هوای دیجیتال در قسمت پایین صفحه نمایش قابل مشاهده است، فورد تصمیم گرفت دکمه‌های کنترل‌های خاص (دما، سرعت فن و گردش مجدد) و همچنین حجم صدا را حفظ کند، که وقتی دست‌های شما کثیف هستند خوب است.

در زیر داشبورد مرکزی یک مکعب باز به اندازه تلفن با یک شارژر بی‌سیم – ضروری برای عملکردهای Android Auto بی‌سیم و Apple CarPlay، با اندازه تقریباً تمام صفحه – به‌علاوه نقاط USB-A و USB-C قرار دارد.

تونل مرکزی Ranger Wildtrak دارای سوئیچ ترمز پارک الکتریکی است که فضا را آزاد می کند و در پشت آن یک شیفتر چرخشی برای عملکرد حالت های 4×4 قرار دارد. تعویض دنده الکترونیکی بهتر از صفحه دنده است، اما ممکن است برخی از افراد با آن تنظیم شوند.

گزینه‌های ذخیره‌سازی شامل یک جا لیوانی و جعبه دستکش بزرگ، سطل‌های درب بطری‌ها و پوشه‌ها، و یک بخش باز با نور پس‌زمینه تلفن همراه جلوتر از سرنشین جلو هستند. Wildtrak یک جعبه دستکش و جا لیوانی نصب شده دوم را نیز در امتداد داشبورد آورده است.

از نظر کیفیت ساخت، تعادل نقاط لمسی پرشده، دوخت روشن و سطوح سخت که راحت‌تر تمیز می‌شوند، به درستی احساس می‌شود، اگرچه قطعات پلاستیکی روی ستون فرمان از قبل شل می‌شدند و کنسول مرکزی در هنگام تکان دادن مقداری حرکت به طرفین نشان می‌داد.

صندلی‌های عقب به اندازه کافی یک جفت بزرگسال بزرگ‌تر را در خود جای می‌دهند – من 194 سانتی‌متر قد دارم و از نظر فضای سر و پا در بالاترین حد بودم – و این خودرو باید یک خودروی خانواده دوم محکم باشد زیرا کیسه‌های هوای پرده‌ای و ISOFIX و بالا وجود دارد. نقاط بند صندلی کودک

سرنشینان عقب دارای دریچه‌های هوا، سوکت 12 ولت، دستگیره‌های سقفی با فنر، تکیه‌گاه بازو وسط و دستگیره‌های نگهدارنده در هر ستون b هستند. پشتی تا می شود، و شما پایه صندلی نیمکت را بالا می برید تا به سطل های پلاستیکی مخفی دسترسی پیدا کنید.

تویوتا هایلوکس روگ

فرمان HiLux همچنین برای چنگک زدن و دستیابی تنظیم می شود و دکمه استارت نزدیک زانوی راست شما نصب می شود. نسبت به چرخ رنجر با مواد سایش سخت‌تری تزیین شده است، با این تفاوت که حس و حال کمتری دارد.

خوشه ابزار آنالوگ معمولی (آبی با نور آبی) وجود دارد که یکی از نکات مثبت آن سرعت سنج خواناتر از Ranger است. یک صفحه نمایش کوچکتر بین گیج ها با سرعت سنج دیجیتال و سایر داده های خودرو وجود دارد. اما به اندازه فورد به نظر نمی رسد.

یکی از زمینه‌هایی که هایلوکس واقعاً سن خود را نشان می‌دهد صفحه نمایش لمسی آن است که 50 درصد از نظر مورب کوچکتر از فورد است. همچنین به شما اجازه نمی‌دهد مانند صفحه نمایش تبلت‌مانند Ranger به طور طبیعی انگشت خود را خرج کنید و بکشید و گرافیک آن قدیمی‌تر به نظر برسد.

این دستگاه همچنان دارای سیستم ناوبری ماهواره ای و (سیمی) Apple CarPlay و Android Auto و همچنین نمای دوربین 360 درجه است. با این حال، وضوح بسیار پایینی دارد و در نتیجه نسبت به صفحه نمایش فورد هنگام پارک کردن یا نصب تریلر کمتر مفید است.

سیستم صوتی ارتقا یافته با 9 بلندگو نیز یکی از موارد قابل توجه است.

هیچ کنترل تهویه مطبوع در صفحه نمایش وجود ندارد و به جای آن یک سری صفحه و سوئیچ وجود دارد و باید گفت که تهویه مطبوع تویوتا نخبه است.

در زیر داشبورد مرکزی یک مکعب باز به اندازه تلفن قرار دارد اما شارژر بی سیم وجود ندارد – و فقط یک نقطه USB-A. گفته می شود، در صورت نیاز به شارژ دستگاه های بیشتر، دو سوکت 12 ولت برای یک آداپتور آماده هستند.

برخلاف فورد، تویوتا دارای ترمز دستی مکانیکی قدیمی تر است که بسیاری از مردم آن را ترجیح می دهند. یکی دیگر از سوئیچ های آنالوگ تر، صفحه 4×4 قدیمی است که امکان سوئیچ های بین چرخ های محرک عقب و قفل 4×4 را فراهم می کند. همه چیز فوراً آشناست.

گزینه های ذخیره سازی شامل دو جعبه دستکش درب دار (انباشته)، یک کنسول درب دار، سطل های درب برای بطری ها و پوشه ها، و لیوان های بلند در امتداد داشبورد است.

سرنشینان عقب دارای دریچه‌های هوا، تکیه‌گاه بازو و دسته‌های نگهدارنده در هر ستون b هستند. یکی از انتقادها دستگیره های ثابت است که درست در ارتفاع پیشانی قرار می گیرند و به وضوح در ترمزهای شدید مشکل ایجاد می کنند.

زیر کاپوت چیست؟

فورد در واقع با دو موتور دیزلی عرضه می‌شود که بزرگ‌تر و گران‌تر V6 در اینجا تست شده است. موتور 3.0 لیتری توربو دیزل 184 کیلووات قدرت و 600 نیوتن متر گشتاور تولید می کند و به گیربکس 10 سرعته اتوماتیک و سیستم 4WD تمام وقت با برد کم متصل می شود.

اگر می خواهید چند سکه صرفه جویی کنید و زودتر تحویل بگیرید، موتور 2.0 لیتری BiTurbo چهار سیلندر دیزلی با 154 کیلووات و 500 نیوتن متر، به علاوه 10AT و 4×4 پاره وقت وجود دارد – به این معنی که حالت باز مناسب برای آسفالت لغزنده وجود ندارد. هر دو موتور 3.5 تن وزن دارند.

در همین حال تویوتا هایلوکس از یک دیزل 2.8 لیتری چهار سیلندر آشنا با 150 کیلووات و 500 نیوتن متر (کمتر 34 کیلووات و 100 نیوتن متر در فورد)، یک گیربکس شش سرعته اتوماتیک و سیستم 4WD پاره وقت با برد کم استفاده می کند. روی کاغذ در کنار رنجر قدیمی به نظر می رسد.

هر دو مدل دارای مخزن 80 لیتری دیزل هستند و مصرف سوخت سیکل ترکیبی تست شده توسط فورد در ازای 23 درصد قدرت بیشتر، 7 درصد بدتر است.

جدول دارد

چگونه رانندگی می کنند؟

فورد رنجر وایلدتراک

موتور 3.0 لیتری V6 دیزلی رنجر یک مزیت واقعی در این کلاس است. این حرکت از روی خط پایین نمی‌آید، اما پاسخ‌های صاف و خطی آن هنگام ضربه زدن به پدال گاز برای سبقت یا بالا بردن یک تریلر از تپه، اعتماد به نفس ایجاد می‌کند.

مطمئناً نسبت به 4 سیلندر 2.8 لیتری هایلوکس واکنش‌پذیرتر است و همچنان که به سمت خط قرمز بالا می‌روید، همینطور باقی می‌ماند.

شتاب صفر تا 100 کیلومتر در ساعت ما در Vbox در رنجر V6 8.2 ثانیه بود، در حالی که برای HiLux 10.7 ثانیه بود. شتاب 80 تا 120 کیلومتر بر ساعت فورد 6.7 ثانیه ای 20 درصد سریعتر از تویوتا 8.2 ثانیه بود که احساس عضلانی نشستن روی شلوار را کمیت می کند.

ما همچنین یک تریلر 2.5 تنی را با هر دو یدک کشیدیم و از حالت سکون به سرعت 100 کیلومتر در ساعت رسیدیم و رنجر حدود دو ثانیه سریعتر بود. این به خوبی با کنترل ترمز یکپارچه و توانایی مانیتور نقطه کور برای تغییر عرض نماها مطابق با تریلرهای طولانی و عریض – که از طریق منوی صفحه لمسی کنترل می شود، جفت می شود.

گیربکس 10 سرعته اتوماتیک رنجر در مقایسه با گیربکس 6 سرعته معقول در هایلوکس مانند دستور العملی برای یک گیربکس شلوغ به نظر می رسد، اما فورد دارای باند اوج گشتاور باریک تری نسبت به هایلوکس است و تعویض دنده ها به طور کلی بسیار زیبا به نظر می رسد. تعیین کننده

گیربکس فورد برای صرفه جویی در مصرف سوخت تا جایی که می تواند دنده های بالاتر را به تعویق می اندازد، اما زمانی که نیاز به غرغر بیشتر دارید، دنده را نسبتاً پاسخگو پایین می آورد. اگر بعد از بلند شدن با پدال گاز برخورد کنید، نشانه‌ای از تاخیر اسپولینگ وجود دارد، اما با توجه به استانداردهای اسب کار، این تاخیر به حداقل می‌رسد.

ما فقط ادعای مصرف سوخت ADR سیکل ترکیبی را در شرایط بزرگراه برآورده کردیم. با این حال، از آنجایی که خودروی آزمایشی ما ساخته شد، میانگین 10 لیتر در 100 کیلومتر را به طور کامل معقول می‌داند – از جمله فعالیت‌های مالیاتی مانند آزمایش‌های خارج از جاده، یدک‌کشی و شتاب‌دهنده، و همچنین رفت و آمدها.

مزیت دیگر سیستم چهار چرخ متحرک تمام وقت است (فقط صفحه را روی “4A” بچرخانید) که کشش را در جایی که لازم است ارسال می کند، به این معنی که می توانید در جاده های مهر و موم شده با چهار چرخ متحرک رانندگی کنید. این باعث می‌شود در هوای خیس پای مطمئنی داشته باشد و از صدای جیک لاستیک در هنگام برخاستن تند خلاص شود.

فورد همچنان یک حالت سنتی 2H و یک حالت 50:50 4H را نیز ارائه می دهد، اما تنظیم و فراموش کردن 4A ساده تر است. همچنین می‌تواند چرخ‌های جلو را برای صرفه‌جویی در مصرف سوخت جدا کند – چیزی که می‌توانید به صورت زنده در اینفوگرافیک متحرک در خوشه دیجیتال مشاهده کنید.

از نظر رفتارهای جاده‌ای، اگر خودرویی با سایز متوسط وجود داشته باشد که واقعاً کیفیت‌های SUV را ارائه می‌دهد، آن رنجر جدید است.

سیستم تعلیق آن از نظر نحوه جذب و سپس ته نشین شدن وسیله نقلیه حتی بدون بار ابزار، در برخورد با دست اندازهای با سرعت بالا بسیار فشرده می شود، در حالی که به طور مشابه در فیلتر کردن ضربه های تیزتر مانند چاله ها یا سنگ ریزه ها موثر است.

در شهر یا خارج از جاده، فرمان برقی سبک‌تر نیز از مزیت‌های رنجر است، همچنین مزایای پایداری و هندلینگ 4WD دائمی. به نظر می رسد EPAS جدید فورد نسبت به نسل قبلی کمی مستقیم و سازگاری بیشتری به آن ارائه می دهد.

همچنین از نظر میزان غرش لاستیک، صدای باد و زمختی موتور به داخل کابین در هنگام کروز، ساکت‌تر است. در مورد اصلاح، V6 همچنین دارای توقف/استارت صرفه جویی در مصرف سوخت است که باعث می شود خودرو در محیط های شهری در هنگام فعال بودن ساکت تر شود.

حمل محموله 600 کیلوگرمی تفاوت چندانی از نظر احساس صندلی ایجاد نمی کند، به غیر از کنترل کمی بیشتر برگشت پس از ضربه و نیاز به ترمز کمی زودتر – از دیسک های همه جانبه در رنجرهای درجه بالاتر مانند این.

رنجر وایلدتراک با دنده‌های معمولی برد پایین و همچنین کنترل سرازیری در تپه، به‌علاوه یک دیفرانسیل عقب قفل‌کننده عرضه می‌شود. همچنین چند حالت رانندگی جدید برای انتخاب وجود دارد.

گل و لای و شن و ماسه، خط محرکه و کنترل کشش را برای سطوح شل آماده می کنند و قفل دیفرانسیل عقب را فعال می کنند، در حالی که حالت یدک کش/حمل، زمان بندی تعویض دنده را به گونه ای تغییر می دهد که برای بکسل مناسب تر باشد، دنده های پایین تر را بیشتر نگه می دارد تا ترمزگیری و ترمز موتور را به حداکثر برساند. مثلا.

دکمه‌ای وجود دارد که شما را به منوی صفحه لمسی آفرود می‌برد، که در آن انیمیشن‌های خط فرمان، مانیتورهای زاویه فرمان، و یک دوربین دید رو به جلو که هنگام بالا رفتن از تپه‌ای شیب‌دار بسیار عالی است.

آفرود ما شامل یک قطعه لغزنده 50 درجه از آسفالت پوشیده از گل و لای در حرکت و معکوس بود – که در آن کنترل فرود از تپه با تنظیمات سرعت مبتنی بر چرخ ثابت شد – و همچنین سنگ های متعدد، مغول های افست گل آلود و تپه ها.

اساساً همه چیزهایی را که به آن می‌پرداختیم بررسی می‌کرد، اما جالب‌تر اینکه، حالت‌ها و منوهای آن همگی کاربرپسند بودند و برای افرادی که ممکن است معمولاً علاقه‌مند به 4×4 نباشند، بسیار قابل دسترس‌تر خواهند بود.

تویوتا هایلوکس روگ

موتور چهار سیلندر هایلوکس 34 کیلووات و 100 نیوتن متر خروجی کمتری نسبت به فورد ارائه می دهد، اگرچه حداکثر گشتاور آن به گونه ای تنظیم شده است که در قسمت وسیع تری از باند دور باقی بماند. البته، به خروجی های 154 کیلووات و 500 نیوتن متری رنجر بی توربو بسیار نزدیک تر است.

موتور 2.8 لیتری تویوتا سریع نیست، در واقع حدود دو و نیم ثانیه کندتر از مرز به 100 در کنار رنجر و 20 درصد از سرعت 80 تا 120 کیلومتر در ساعت کندتر بود. قابل حمل است و کار را انجام می دهد، اما فاقد قدرت شلیک رنجر است.

ما همچنین یک تریلر 2.5 تنی را با هر دو یدک کشیدیم و از سکون به سرعت 100 کیلومتر در ساعت شتاب گرفتیم و رنجر برای رسیدن به سرعت کروز سریعتر بود. به اعتبار تویوتا، Rogue با یک یدک کش، توپ بکسل و زبانه، و یک دسته سیم تریلر تخت هفت پین عرضه می شود.

اتوماتیک شش سرعته HiLux یک راه اندازی بسیار ساده است، اما با توجه به باند گشتاور گسترده، نیازی به شلوغی آنچنانی ندارد. همچنین اگر می‌خواهید تعویض دنده‌ها را نادیده بگیرید، شهودی‌تر است: برای تعویض دنده به جلو فشار دهید، دنده را به سمت پایین بکشید، روی دکمه‌های بی‌حرکتی فورد در کنار شیفتر فشار دهید.

همچنین ثابت شد که مصرف سوخت آن از فورد بیشتر نیست و میانگین ما 10.2 لیتر در 100 کیلومتر است. ما همچنین متوجه شدیم که فیلتر ذرات دیزل زمانی که در دمای مناسب کار می‌کردیم، بیشتر از فورد می‌سوخت.

HiLux در مقایسه با حالت تمام وقت 4WD Ranger V6 دارای سیستم سنتی 4×4 پاره وقت (همانطور که BiTurbo Ford Ranger چهار سیلندر است) دارد. این بدان معناست که شما همیشه در جاده‌های مهر و موم شده با چرخ‌های عقب حرکت می‌کنید.

تویوتا از سیستم تعلیق سیم پیچ در جلو و یک محور جامد فنردار در عقب استفاده می کند. اما Rogue تغییرات سفارشی‌ای را به‌دلیل مسیر عریض‌تر و 20 میلی‌متر ارتفاع سواری اضافی از فنرهای به‌روز دریافت می‌کند.

تویوتا طول بازوی تعلیق جلو و نوار تثبیت کننده جلو را افزایش داد و زاویه دمپر جلو را تغییر داد. علاوه بر این، اکسل عقب بلند شده است، دمپرهای عقب به سمت چرخ ها حرکت می کنند و یک تثبیت کننده عقب وجود دارد.

در رانندگی با روحیه تر و روی سنگ ریزه، با تغییرات جهت بهتر نسبت به بسیاری از تبلیغات دیگر و کنترل پایداری به خوبی تنظیم شده، بسیار پایدار و مطمئن است. این کاملاً به اندازه رنجر سر و صدا نیست، اما نزدیک است.

تفاوت زیادی در فرمان وجود دارد، به طوری که HiLux هیدرولیک وزن بیشتری دارد و ارتباط بیشتری دارد، برای خوب (احساس جاده) و بد (لرزش روی موج‌ها).

استفاده از محموله مشابه با فورد تفاوت کمی از نظر احساس صندلی ایجاد کرد، هرچند فقط به خاطر داشته باشید که محموله پایین تر. قدرت توقف با نصب ترمزهای دیسکی با تهویه عقب به جای درام ها بهبود می یابد – بله، ترمزهای جلو بیشتر کار را انجام می دهند، اما بهتر است بهتر است.

شکی وجود ندارد که HiLux در آفرود بسیار خوب است و در کنترل‌هایش معمولی‌تر است: 4×4 پاره وقت، یک سوئیچ مکانیکی ساده برای درگیر کردن 4H و 4L، و قابلیت چسبندگی عالی در پایین‌ترین حالت. همچنین توجه داشته باشید که HiLux حدود 30 میلی متر فاصله بیشتری از زمین دارد.

با حالت‌های کشش دشوار رنجر، نمودارهای متحرک و دوربین با رزولوشن بالا مطابقت ندارد، اما برای علاقه‌مندان به 4×4 به هر جایی می‌رسد.

همانند رنجر، آفرود ما شامل یک قطعه لغزنده 50 درجه از آسفالت پوشیده از گل و لای در حرکت و معکوس بود – که در آن کنترل فرود از تپه با تنظیمات سرعت بر اساس چرخ ها صاف بود – و همچنین سنگ های متعدد، غول های افست گل آلود. ، و تپه ها

غواصی تحت ترمز اضطراری از سرعت 100 کیلومتر در ساعت

جدول دارد

مجله رینگو را به طور منظم برای آخرین بررسی های خودرو و اخبار صنعت بررسی کنید!