بررسی و معرفی رنو فلوئنس

0 308 زمان تقریبی مطالعه 7 دقیقه

برای مدت طولانی، رنو در تلاش بود تا یک سدان جمع و جور طراحی کند که به اندازه کافی خوب باشد تا بتواند فروش خوبی داشته باشد، اما آن‌ها مدام با شکست مواجه شدند. در دهه‌های گذشته، آن‌ها یک نسخه سدان از مگان محبوب تولید کردند، اما هرگز در جایی نزدیک به مدل اصلی هاچ‌بک فروخته نشد.

به طور خلاصه، این شرکت هنوز به یک سدان خانوادگی کوچک نیاز داشت که شکاف بین مگان هاچ بک و لاگونا بزرگ را پر کند و آنها را ترغیب کرد تا با یک پلاک جدید رنو فلوئنس (Renault Fluence) وارد بازار شوند. بار دیگر، به شدت مبتنی بر مگان بود و انتظار فروش بهتری داشت.

متأسفانه، مدل جدید چندان چشمگیر نبود، به همین دلیل بود که خودروساز فرانسوی فلوئنس را تنها در یک نسل تولید کرد و پس از آن به پلاک مگان بازگشت.

اولین نسل رنو فلوئنس (2010-2015)

همانطور که ذکر شد، فلوئنس به عنوان جایگزینی برای سدان مگان نسل دوم عرضه شد. این اولین بار در سال 2008 بود. این مدل در سال 2010 با نام رنو فلوئنس عرضه شد و تا سال 2015 در تولید باقی ماند. در بسیاری از نقاط جهان، تا سال 2020 در تولید باقی ماند.

همچنین باید به فیس لیفت سال 2012 اشاره کرد که این خودرو را به لطف به روز رسانی هایی مانند جلوپنجره جدید، چراغ های جلو و سایر لوازم جانبی خارجی جذاب تر کرد.

طراحی

اگرچه رنو فلوئنس با نام جدیدی عرضه شد، اما تفاوت قابل توجهی با مدل قبلی خود نداشت. بار دیگر، سدان کامپکت رنو هم از نظر زیبایی و هم از نظر مکانیکی بر اساس هاچ بک مگان ساخته شده است.

از نظر مکانیکی، این دو مدل بسیار شبیه به هم بودند، هر دو بر روی پلتفرم به روز شده C ساخته شدند، که چند پیشرفت قابل توجه را نسبت به مگان نسل دوم به همراه داشت. شاسی سبک تر اما سفت تر بود، در حالی که تغییرات تعلیق کیفیت سواری را حتی بهتر کرد.

رنو فلوئنس جدید در مورد تنظیمات سیستم تعلیق، طرحی متعادل ارائه می‌دهد که راه‌حل‌های فنی سنتی را با برخی از اجزای پیشرفته‌تر ترکیب می‌کند.

در جلو، یک سیستم معمولی مک فرسون، با میله ضد غلت، فنرهای مارپیچ و کمک فنرهای هیدرولیک دو اثر وجود دارد. سیستم تعلیق عقب مبتنی بر یک میله پیچشی کلاسیک است که با فنرهای مارپیچ و یک کمک فنر هیدرولیک دو کاره ترکیب شده است.

چنین تنظیماتی تجربه رانندگی بسیار خوبی را ارائه می دهد. یک بار دیگر، رنو یکی از راحت‌ترین مدل‌های کلاس را داشت که می‌توانست اکثر عیوب جاده‌ای را بدون قربانی کردن زیاد ورزشکاری جذب کند.

فلوئنس در سرعت های بالاتر نسبتاً بی صدا است، در حالی که فرمان آنقدر دقیق است که اکثر رانندگان را راضی می کند. ترمزها مشابه نسل سوم مگان هستند – دیسک های تهویه شونده در جلو و دیسک های کلاسیک در چرخ های عقب.

فیس لیفت رنو فلوئنس 2012 شامل قسمت جلویی، به شکل جلوپنجره جدید، چراغ های جلوی پروژکتوری جدید و چند تغییر دیگر بود.

از ما بخرید

لاستیک خارجی

خرید لاستیک هدوی و لاستیک دانلوپ

لاستیک ایرانی

خرید لاستیک بارز و کویر تایر

ابعاد

از نظر اندازه، فلوئنس از هر نظر به طور قابل توجهی بزرگتر از سدان مگان نسل دوم است. علاوه بر این، ابعاد برای این بخش در آن زمان قابل احترام بود، زیرا این خودرو تنها 77 میلی متر کوتاه تر از نسل سوم لاگونا، یک خودروی خانوادگی بزرگ بود. این سدان کوچک دارای فاصله بین دو محور 2702 میلی متر و وزنی بین 1225 تا 1277 کیلوگرم است.

ابعاد رنو فلوئنس

فاصله بین دو محور: 2702 میلی متر

طول: 4618 میلی متر

ارتفاع: 1501 میلی متر

عرض: 1813 میلی متر

فاصله از زمین: 156 میلی متر

وزن: 1225-1277 کیلوگرم

دایره گردش: 11.1 متر

مسیر عقب: 1563 میلی متر

مسیر جلو: 1545 میلی متر

موتور و عملکرد

در سرتاسر جهان، رنو فلوئنس در پیکربندی‌های مختلف در رابطه با پیشرانه و گیربکس موجود بود. این خودرو با موتورهای بنزینی یا دیزلی و گیربکس های CVT، دوکلاچه یا دستی در دسترس بود.

با این حال، Down Under همه چیز بسیار ساده تر بود. در اینجا، این سدان کوچک تنها با یک موتور و دو گزینه گیربکس عرضه شد.

این موتور یک واحد بنزینی چهار سیلندر تنفس معمولی 2.0 لیتری آشنا از رنو است که دارای حداکثر قدرت 103 کیلووات و حداکثر گشتاور 195 نیوتن متر است که برای یک راننده معمولی خوب به نظر می رسد.

با یک گیربکس 6 سرعته دستی، می تواند در کمتر از 10 ثانیه به سرعت 100 کیلومتر در ساعت برسد. از نظر مصرف سوخت، مدل‌های دارای گیربکس دستی برای حدود 10.5 لیتر در 100 کیلومتر در شهر و 6.1 لیتر در 100 کیلومتر در بزرگراه مناسب هستند.

مشخصات و عملکرد موتور رنو فلوئنس

حجم موتور: 1997cc

تعداد سیلندر: 4 عدد (داخلی)

نوع سوخت: بنزین معمولی بدون سرب

حداکثر توان: 103 کیلو وات

حداکثر گشتاور: 195 نیوتن متر

گیربکس: 6 سرعته اتوماتیک; CVT

شتاب (0-100 کیلومتر بر ساعت): 10.4 ثانیه

حداکثر سرعت: 195 کیلومتر در ساعت

مصرف سوخت: 7.8 لیتر در 100 کیلومتر (ترکیبی)؛ 10.5 لیتر در 100 کیلومتر (شهری)؛ 6.1 لیتر در 100 کیلومتر (برون شهری)

ظرفیت مخزن سوخت: 60 لیتر

نسخه پایه، معروف به Dynamique، قبلاً با بسیاری از ویژگی های استاندارد بسته بندی شده بود. برخی از نکات برجسته عبارتند از: رینگ های آلیاژی 16 اینچی، کنترل تهویه مطبوع دو منطقه ای، کروز کنترل، صندلی های پارچه ای، چراغ های مه شکن، ورود و احتراق بدون کلید، فرمان روکش چرمی، سیستم صوتی 6 بلندگو و برف پاک کن های حساس به باران. .

این ارتقا در قالب تریم Privilege در دسترس بود که به چند ویژگی اضافی مانند رینگ های آلیاژی 17 اینچی بزرگتر، صندلی های چرمی، سنسورهای پارک، سانروف برقی، ناوبری و سیستم صوتی 8 بلندگو مجهز بود.

ما هر دو کلاس را به یک موتور 2 لیتری مجهز کردیم. با این حال، Dynamique پایه با گیربکس CVT یا دستی در دسترس بود، در حالی که مدل Privilege به طور انحصاری با CVT ارائه شد.

چرا تولید رنو فلوئنس متوقف شد؟

رنو فلوئنس در آن زمان خودروی بسیار خوبی بود. رانندگی راحت و آسان، با هندلینگ جذاب و مکانیک مناسب بود. با این حال، همه این ویژگی ها نتوانست به آن کمک کند تا از سرنوشت پیشینیان خود فرار کند.

در اکثر بازارهایی که عرضه می شد، اعداد فروش خوب نبود. به همین دلیل بود که تولید این پلاک تنها پس از یک نسل متوقف شد و بار دیگر به پلاک مگان بازگشت.

جالب اینجاست که جانشین آن مگان گرند کوپه نامیده می‌شود، هرچند که هنوز هم دارای سبک بدنه سدان کلاسیک است.

مجله رینگو را به طور منظم برای آخرین بررسی های خودرو و اخبار صنعت بررسی کنید!